
Somos corteses cos nosos lectores sen chegar á pleitesía que D. Manuel Agras amosa co Excm. Sr. D. Francisco Franco Bahamonde. Na foto que se acompaña podemos ver ao Sr. Agras inclinándose ante o pequeno ferrolán mentres contempla a escena o Sr. Celestino Sardiña, que tamén sufríu en carne propia, da súa familia enténdase, as matanzas dos franquistas durante a guerra incivil.

No documento fotografado apreciase a petición por parte de Agras da placa conmemorativa á morte do xefe de estado.
Gústame esto:
Gústame Cargando...
Relacionado
Esta entrada foi publicada en
Uncategorized.
Ligazón permanente.
Semella que esta “victima” do franquismo, non so non saiu a rua a celebrar a morte do can de Ferrol senon que ainda tivo os collons de solicitar unha placa de alcalde perpetuo. A ver si dunha vez se coñece a verdadeira cara deste elemento, e sobre todo si os demais partidos dunha vez abren os ollos e se negan a pactar con este tipejo.
A pestilencia que emana da foto deriva da absoluta falta de ética, coherencia, compromiso democrático ou mesmo vergoña. Se a transición supuxo reconciliación, alomenos deberiamos esperar de antigos colaboradores da dictadura unha mínima dignidade para retirarse da vida pública e agocharse nas cloacas do esquecemento.
Da vergoña a postura do BNG,para eles este individuo e digno de pactar con eles apesares de ser un antigo franquista ,e en cambio outras persoas por levar unhas siglas xa lles poñen a etiqueta ,ou e que poden manter que e mais presentable esta escoria política,que os actuais concelleiros da oposición ,basta xa de incoerencias
Los únicos animales capaces de sobrevivir ante cualquier hecatombe son las ratas y los humanos.
Ahora bien, los únicos bichos que sobrevirían a una hecatombe nuclear serían las cucarachas. Bichos a los que les gusta vivir entre la mierda, y si no la hay, la buscan la sacan o la fabrican. Quizás por eso cuando explotan huelen tan mal.
Buscaros otro pelele o esplotar una bomba atómica, que este os sobrevivirá, y será por voluntad de parte de sus paisanos.
Y a todo esto, ¿donde estabas tú en el 68?
Olga
Estoy con Olga. No es que yo quiera defender a nadie, que ni me va ni me viene, pero creo que basta ya de chorradas; yo, que sí viví el 68, conozco otros/as eumeses, y foráneos, que, debido a las circunstancias, hicieron muchas cosas de las que no hay fotos: desde prevaricar con la vivienda de su suegro (levantar más alturas) hasta agachar la cabeza ante algunos elementos por pedir un favor ( el primero de ellos hoy milita en el BNG, antes en la UPG, ahora, además, en las asociaciones “progres” de nuestro pueblo, etc.). Por favor dejémonos de demagogias.
Olga el único dispuesto a defender a este impresentable es quién se beneficia de sus cacicadas, de otra manera cualquier ente medianamente formado y con un par de neuronas lo repudiaría sin dudarlo sobre todo para ocupar un cargo público electo. Desde luego ningun politico decente (y menos de izquierdas) le daría opción a ser llave de nada. Lo que falta en este pueblo es un poco de vergüenza y de dignidad, pero de eso parece que algunos nunca las conocieron.
Olga de esto non se falaría se esta persoa non estivera constantemente dicindo que foi vitima do franquismo,foi un franquista convencido ata o ano 76 e despois da noite a maña converteuse en “socialista e martír do franquismo”,cada un ten que asumi-lo séu pasado e si un foi franquista non pode agora declararse unha vitima del , ¿ou non?
Olga de esto non se falaría se esta persoa non estivera constantemente dicindo que foi vitima do franquismo,foi un franquista convencido ata o ano 76 e despois da noite a maña converteuse en “socialista e martír do franquismo”,cada un ten que asumi-lo séu pasado e si un foi franquista non pode agora declararse unha vitima del , ¿ou non?