Aquela rapaza adolescente chegou a casa algo desconcertada despois de escoitar ao seu profesor algo que debera calar. O cotilleo non tiña cabida na súa casa e non debería tela no colexio. Os seus pais educárona así e ela estaba moi satisfeita de ser distinta ao resto. Non había máis que enchufar a televisiòn e darse conta que airear os trapos sucios dos veciños era o pan noso de cada día.
Aquel día o profesor chegou a clase e anunciou aos alumnos as razóns polas que unha das rapazas levaba varios días sen asistir ao instituto. Estaba embarazada. E despois do chismorreo, a frivolidade: advertíu a dúas rapazas que elas poderían ser as seguintes.
Cando llo contou ao seu pai, este recordou inevitablemente a aqueles mestres que tivo nos anos sesenta, máis preocupados por velar pola moral cristiana que por educar.
E isto sucedeu nun instituto calquera, dunha vila calquera, como Pontedeume.
Pontedeume, retrato dunha vila 